یادداشت کن لذت ببر

تَنَظَّفوا بِكُلِّ مَا استَطَعتُم فَإِنَّ اللّه‏َ تَعالى بَنَى السلامَ عَلَى النَّظافَةِ وَ لَن يَدخُلَ الجَنَّةَ إِلاّكُلُّ نَظيفٍ؛

خودتان را با هر وسيله ‏اى كه مى توانيد پاكيزه كنيد، زيرا كه خداى متعال اسلام را برپايه پاكيزگى بنا كرده است و هرگز به بهشت نمى ‏رود، مگر كسى كه پاكيزه باشد.

نهج الفصاحه ص391، ح 1182

اَلنَّظيفُ مِنَ الثِّيابِ يُذهِبُ الهَمَّ وَ الحُزنَ و َهُوَ طَهورٌ لِلصَّلاةِ؛

لباس پاكيزه غم و اندوه را برطرف مى‏كند و باعث پاكيزگى نماز است.

كافى(ط-الاسلامیه) ج6، ص444، ح14

 طَهِّرُوا هَذِهِ الْأَجْسَادَ طَهَّرَكُمُ اللَّهُ فَلَيْسَ مِنْ عَبْدٍ يَبِيتُ طَاهِراً إِلَّا بَاتَ مَعَهُ مَلَكٌ فِي شِعَارِهِ لَا يَنْقَلِبُ سَاعَةً مِنْ لَيْلٍ يَسْأَلُ اللَّهَ شَيْئاً مِنْ أَمْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ إِلَّا أَعْطَاهُ إِيَّاه‏

 این بدن‏ها را پاكيزه كنيد، خداوند پاكيزه ‏تان كند، زيرا هيچ بنده ‏اى نيست كه شب با بدنى پاكيزه بخوابد مگر اين‏كه فرشته‏ اى با وى مى ‏خوابد و هيچ لحظه ‏اى از شب از اين پهلو به آن پهلو نمى‏ شود، از خدا چیزی از امور دنیا و آخرت می خواهد مگر اعطا کندبه او

  مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ج‏1، ص 297 ، ح662

تَخَلَّلوا، فَاِنَّهُ يُنَقِّى الفَمَ وَ مَصلَحَةٌ لِلِّثَةِ؛

خلال كنيد، چرا كه دهان را تميز مى‏ كند و مايه سلامت لثه است.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 376، ح 5

لَا يُطَوِّلَنَّ أَحَدُكُمْ شَارِبَهُ وَ لَا شَعْرَ إِبْطَيْهِ وَ لَا عَانَتِهِ فَإِنَّ الشَّيْطَانَ يَتَّخِذُهَا مَخْبَأً يَسْتَتِرُ بِهَا

كسى از شما موهاى سبيل و موهاى زير بغل و موى زير شكم خود را بلند نكند؛ چرا كه شيطان (ميكروب) اين نقاط را پناهگاه خود قرار داده، و زير موها پنهان مى‏ شود.

وسائل الشيعه ج2، ص115 ، ح1655

شَكَتِ الكَعبَةُ اِلَى اللّه‏ِ ما تَلقى مِن اَنفاسِ المُشرِكينَ، فَاَوحَى اللّه‏ُ اِلَيها: اَن قَرّى يا كَعبَةُ، فَاِنّى اُبدِلُكَ بِهِم قَوما يَتَخَلَّلونَ بِقُضبانِ الشَّجَرِ. فَلَمّا بَعَثَ اللّه‏ُ مُحَمَّدا صلی الله علیه و آله و سلم اَوحى اِلَيهِ مَعَ جَبرَئيلَ بِالسِّواكِ وَ الخِلالِ؛

كعبه از زجرى كه از بوى بد نفس‏هاى مشركين مى‏ كشيد، به درگاه خداوند شكايت نمود، خداوند به آن وحى كرد، تو را مژده باد كه بجاى اينان كسانى را جايگزين مى ‏كنم كه با شاخه‏ هاى درخت خلال مى‏ كنند. هنگامى كه خداوند حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم را مبعوث فرمود، توسط جبرئيل سفارش مسواك و خلال كردن را به او وحى كرد.

محاسن ج 2، ص 558، ح 924

غَسلُ اِلاناءِ وَ طَهارَةُ الفِناءِ يورِثانِ الغِنى؛

شستن ظرفها و پاكيزگى حياط مايه غناست.

نهج الفصاحه ص 584 ، ح 2031

اِنَّما قُصَّ الظفارُ، لاِنَّها مَقيلُ الشَّيطانِ وَ مِنهُ يَكونُ النِّسيانُ؛

كوتاه كردن ناخن، از آن رو لازم است كه پناهگاه شيطان است و فراموشى مى ‏آورد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 490، ح 6

اِنَّ مِن حَقِ الضَّيفِ اَن يُكرَم وَ اَن يُعِدَّ لَهُ الخِلال؛

از حقوق ميهمان است كه ميزبان او را احترام كند و برايش خلال دندان فراهم نمايد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 285، ح 3

نِعمَ البَيتُ الحَمّامُ تَذكُرُ فيهِ النّارَ وَ يَذهَبُ بِالدَّرَنِ؛

چه خوب جايگاهى است حمّام، يادآور دوزخ است و چرك را از ميان مى‏ برد.

من لايحضره الفقيه ج 1، ص 115، ح 237

و مَنِ اغتَسَلَ مِنَ الماءِ الَّذى قَدِ اغتُسِلَ فيهِ فَاَصابَهُ الجُذامُ فَلا يَلومَنَّ اِلاّ نَفسَهُ؛

هر كس با آبى غسل كند كه پيش‏تر در آن غسل شده است و به جذام مبتلا شود، كسى را جز خود سرزنش نكند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 503، ح 38

اَلحِنّاءُ يَذهَبُ بالسَّهَكِ وَ يَزيدُ فى ماءِ الوَجهِ وَ يُطَيِّبُ النَّكهَةَ وَ يُحَسِّنُ الوَلَدَ؛

حنا، بوى بد (عرق) را از بين مى ‏برد، چهره را شاداب، دهان را خوشبو و فرزند را زيبا مى‏ كند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 484، ح 5

 إِنَّ اللَّهَ (تَعَالَى) يُحِبُّ الْجَمَالَ وَ التَّجْمِيلَ، وَ يَكْرَهُ الْبُؤْسَ وَ التَّبَاؤُسَ، فَإِنَّ اللَّهَ (عَزَّ وَ جَلَّ) إِذَا أَنْعَمَ عَلَى عَبْدٍ نِعْمَةً أَحَبَّ أَنْ يَرَى عَلَيْهِ أَثَرَهَا.قِيلَ: وَ كَيْفَ ذَلِكَ قَالَ: يُنَظِّفُ ثَوْبَهُ، وَ يُطَيِّبُ رِيحَهُ، وَ يُجَصِّصُ دَارَهُ، وَ يَكْنُسُ أَفْنِيَتَهُ، حَتَّى إِنَّ السِّرَاجَ قَبْلَ مَغِيبِ الشَّمْسِ يَنْفِي الْفَقْرَ، وَ يَزِيدُ فِي الرِّزْقِ

 خداوند زيبايى و خودآرايى را دوست دارد و از فقر و تظاهر به فقر بيزار است. هرگاه خداوند به بنده ‏اى نعمتى بدهد، دوست دارد اثر آن را در او ببيند. عرض شد: چگونه؟ فرمودند: لباس تميز بپوشد، خود را خوشبو كند، خانه ‏اش را گچكارى كند، جلوى در حياط خود را جارو كند، حتى روشن كردن چراغ قبل از غروب خورشيد فقر را مى ‏برد و روزى را زياد مى‏ كند.

امالى (طوسى) ص 275، ح 526

نِعمَ السِّواكُ الزَّيتونُ مِن شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ، يُطَيِّبُ الفَمَ وَ يَذهَبُ بِالحَفَرِ، وَ هُوَ سِواكى وَ سِواكُ النبياءِ قَبلى؛

چه خوب مسواكى است زيتون! از درختى پر خير و بركت كه دهان را خوشبو مى‏كند و جِرم دندان را از ميان مى‏برد. اين مسواك من و پيامبران پيش از من است.

مكارم الاخلاق ص 49 {شبیه این حدیث در مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج1 ، ص 369 ، ح885 }

مَنِ اتَّخَذَ شَعرا فَليُحسِن وَلايَتَهُ، اَو لِيَجُزَّهُ؛

هر كس مو مى گذارد، آن را خوب نگه دارد وگرنه كوتاهش كند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 485، ح 2 - من لا یحضر الفقیه ج1 ، ص129 ، ح326

عَلَيكَ بِالاِثمِدِ فَاِنَّهُ يَجلُو البَصَرَ وَ يُنبِتُ الشفارَ وَ يُطَيِّبُ النَّكهَةَ وَ يَزيدُ فِى الباه؛

سرمه سياه بِكشيد، چرا كه ديده را جلا مى‏ دهد، مژه‏ ها را مى‏ روياند، دهان را خوشبو مى ‏كند و بر توان جنسى مى ‏افزايد.

مكارم الاخلاق ص 46

نَظِّفوا بُيوتَكُم مِن حَوكِ العَنكَبوتِ، فَاِنَّ تَركَهُ فِى البَيتِ يورِثُ الفَقرَ؛

خانه ‏هاى خود را از تار عنكبوت پاك كنيد، زيرا باقى گذاشتن آن در خانه، فقر مى ‏آورد.

وسائل الشيعه ج5، ص322، ح6674

لا تُبَيَّتُوا القُمامَةَ فى بُيوتِكُم وَ اَخرِجوها نَهارا، فَاِنَّها مَقعَدُ الشَّيطانِ؛

زباله را شب در خانه ‏هاى خود نگه نداريد و آن را در روز به بيرون از خانه منتقل كنيد، زيرا زباله نشيمنگاه شيطان است.

من لا يحضره الفقيه ج 4، ص 5 ، ح 4968

اِنَّ لِكُلِّ ثَمَرَةٍ سَمّا فَاِذا اَتَيتُم بِها فَمَسّوها بِالماءِ أو اَغمِسوها فِى الماءِ؛

هر ميوه ‏اى سمّى دارد، هرگاه ميوه به ‏دستتان رسيد، آن را با آب بشوييد و يا در آب فرو بريد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 350، ح 4

اَبصَرَ رسول اللّه‏ صلی الله علیه و آله و سلم رَجُلاً شَعثا شَعرُ رَأسِهِ وَ سَخَةً ثيابُهُ، سَيِّئَةً حالُهُ فَقال رسول اللّه‏ صلی الله علیه و آله و سلم : مِن الدّينِ المُتعَةُ وَ اِظهارُ النِّعمَةِ؛

پيامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم مردى را ديدند كه موهاى ژوليده و جامه ‏اى چركين و سر و وضع نامرتّبى داشت، فرمودند: بهره بردن از نعمت‏هاى خدا و آشكار ساختن نعمت جزء دين است.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 439، ح 5

كَنسُ البُيوتِ يَنفِى الفَقرَ؛

جارو كردن اتاق‏ها فقر را از بين مى‏ برد.

وسايل الشيعه ج 5 ، ص 317، ح 6658

غَسلُ الناءِ وَ كَسحُ الفِناءِ، مَجلَبَةٌ لِلرِّزقِ؛

شستن ظرف و جارو زدن جلو در منزل، باعث جلب روزى مى‏ شود.

خصال ص 54، ح 73 - مکارم الاخلاق ص 127

مِن اَخلاقِ الانبياءِ التَّنَظُّفُ؛

پاكيزگى از اخلاق پيامبران است.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 5، ص 567، ح 50

تَنَظَّفوا بِالماءِ مِنَ النَّتنِ الرِّيحِ الَّذى يُتَأَذّى بِهِ وَ تَعَهَّدوا اَنفُسَكُم، فَاِنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ يُبغِضُ مِن عِبادِهِ القاذورَةَ الَّذى يَتَاَنَّفُ بِهِ مَن جَلَسَ اِلَيهِ؛

خودتان را با آب، از بوى بدى كه ديگران را آزار مى ‏دهد، پاك كنيد و اين كار را پيوسته انجام دهيد؛چرا كه خداوند، از بنده آلوده ‏اى كه هر كس با او بنشيند، بينى ‏اش را از [بوى بد] وى مى‏ گيرد، نفرت دارد.

خصال ص 620

لا تُؤووا التُّرابَ خَلفَ البابِ، فَاِنَّهُ مأوَى الشَّيطانِ؛

زباله را پشت در (حياط) جمع نكنيد، زيرا كه لانه شيطان مى‏ شود.  

محاسن  ص 624، ح 79

ما لى اَراكُم تَدخُلونَ عَلَىَّ قُلحَا مُرغا؟ ما لَكُم لا تَستاكونَ؟

شما را چه شده است وقتى بر من وارد مى‏ شويد، مى‏ بينمتان كه دندان‏هايتان جرم گرفته و زرد و موهايتان ژوليده است. چرا مسواك نمى ‏زنيد.

محاسن ص 561، ح 943

خُذ مِن شارِبـِكَ وَ اَظفارِكَ فى كُلِّ جُمُعَةٍ فَاِن لَم يَكُن فيها شَىْ‏ءٌ فَحُكَّها لا يُصيبُكَ جُنونٌ وَ لا جُذامٌ وَ لا بَرَصٌ؛

در هر جمعه، اندكى از سبيل و ناخن‏هاى خود را بگير، و اگر هم چيزى وجود نداشته باشد، آن را (كمى) بساى، [كه در اين صورت] ديوانگى، جذام و پيسى به تو نمى ‏رسد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 490، ح 3

اَلوُضوءُ قَبلَ الطَّعامِ يَنفِى الفَقرَ، وَ بَعدَهُ يَنفِى الهَمَّ وَ يُصَحِّحُ البَصَرَ؛

شستن دست قبل از غذا، فقر را و پس از غذا، غم و اندوه را برطرف مى‏ كند و به چشم سلامتى مى ‏بخشد.

مكارم الاخلاق ص 139

لِيُبالِغ اَحَدُكُم فِى المَضمَضَةِ وَ ا لستِنشاقِ، فَاِنَّهُ غُفرانٌ لَكُم وَ مَنفَرَةٌ لِلشَّيطانِ؛

سزاوار است هر يك از شما در دهان و بينى زياد آب بچرخاند، چرا كه اين كار، مايه آمرزش شما و گريزِ شيطان است.

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص 19 {شبیه این حدیث در الجعفریات ص16 }

بَيتُ الشَّياطينِ مِن بُيوتِكُم بَيتُ العَنكَبوتِ؛

خانه ‏هاى عنكبوتى كه در اتاق‏هاى شماست، لانه شياطين است.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 532، ح 11

لا يَدلُكَنَّ رِجلَيهِ بِالخَزَفِ، فَاِنَّهُ يورِثُ الجُذامَ؛

مبادا كسى (در حمام) پاى خود را سفال (سنگ پا) بكشد، زيرا اين كار جذام مى‏ آورد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 500، ح 19

غَسلُ الرَّأسِ بِالخَطمىِّ اَمانٌ مِنَ الصُّداعِ وَ بَراءَةٌ مِنَ الفَقرِ وَ طَهورٌ لِلرَّأسِ مِنَ الحَزاز؛

شستن سر با خطمى، مايه ايمنى از سر درد، بركنار ماندن از فقر و پاكيزگى سر از شوره است.

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص 19

مَرَّ اَخى عيسى علیه السلام بِمَدينَةٍ فَاِذا وُجُوهُهُم صُفرٌ وَ عُيونُهُم زُرقٌ فَشَكَوا اِلَيهِ ما بِهِم مِنَ العِلَلِ. فَقالَ: دَواؤُكُم مَعَكُم، اَنتُم اِذا اَكَلتُمُ اللَّحمَ طَبَختُموهُ غَيرَ مَغسولٍ، وَ لَيسَ يَخرُجُ شَىْ‏ءٌ مِنَ الدُّنيا اِلاّ بِجَنابَةٍ. فَغَسَلُوا بَعدَ ذلِكَ لُحومَهُم فَذَهَبَت اَمراضُهُم ؛

برادرم عيسى، از شهرى عبور كرد و ديد كه مردمش رنگ چهره‏ هايشان زرد و چشم‏ هايشان كبود است. آنان از بيمارى‏ هايى كه داشتند، نزد وى اظهار ناراحتى كردند. عيسى علیه السلام  گفت: درمانتان همراهتان است. شما هنگامى كه گوشت مى‏ خوريد، آن را ناشسته مى ‏پزيد، در حالى كه هيچ چيزى بدون نوعى جنابت از دنيا نمى ‏رود. از آن پس، گوشت‏هاى مصرفى خود را شستند و در نتيجه بيمارى ‏هايشان از ميان رفت.

قصص الانبياء(راوندی) ص 274، ح 330